وكيل در مشهد

ابوریحان بیرانی ، دانشمند و دانشمند قرون وسطایی ، "قانون طبیعی" را بقای قوی ترین افراد می داند. او استدلال کرد که تضاد بین انسانها تنها از طریق یک قانون الهی برطرف می شود ، که او معتقد بود که از طریق پیامبران ارسال شده است. همچنین گفته می شود که این موضع کلی مکتب اشعری ، بزرگترین مکتب الهیات اهل سنت ، [59] و همچنین ابن حزم است. به این ترتیب ، همه "قوانین" ناشی از نگرشهای ذهنی هستند که توسط تصورات فرهنگی و ترجیحات فردی ایجاد شده اند ، و بنابراین مفهوم "وحی الهی" به عنوان نوعی "مداخله الهی" توجیه می شود که جایگزین قوانین مثبت بشر است ، که مورد انتقاد قرار می گیرند. به عنوان نسبی ، با یک قانون مثبت الهی واحد. با این حال ، این امر همچنین مستلزم آن است که هر چیزی مانند "قوانین بشری" در "قانون الهی" گنجانده شود ، اما بر خلاف قانون دوم ، "قانون خدا" بدون توجه به ماهیت دستورات به موجب آن لازم الاجرا تلقی می شود. قدرت خدا ": از آنجا که خداوند تابع قوانین و قراردادهای بشری نیست ، ممکن است به آنچه می خواهد دستور دهد ، همانطور که ممکن است آنچه را که می خواهد انجام دهد.

مکتب ماتوریدی ، دومین مکتب بزرگ الهیات اهل سنت و معتزله ، وجود نوعی قانون طبیعی یا "عینی" را که انسان می تواند درک کند ، مطرح می کند. ابومنصور المتوریدی اظهار داشت که ذهن انسان می تواند از وجود خدا و اشکال عمده "خوب" و "شر" بدون کمک وحی آگاهی داشته باشد. المتوریدی سرقت را مثال می زند ، که به اعتقاد وی ، به دلیل تلاش زیاد مردم برای اموال خود ، تنها به دلیل دلیل بد شناخته شده است. به طور مشابه ، کشتن ، فحشا و مستی همگی "شرهای قابل تشخیص" هستند که به گفته الماتوریدی ، ذهن بشر می تواند از آنها مطلع باشد. به همین ترتیب ، آورورس (ابن رشد) ، در رساله خود در مورد عدالت و جهاد و تفسیر خود درباره جمهوری افلاطون ، می نویسد که ذهن انسان می تواند از غیرقانونی بودن کشتار و سرقت و در نتیجه پنج مقصود مقاصد یا بالاتر از شریعت اسلامی آگاه باشد. یا حفاظت از دین ، ​​زندگی ، اموال ، فرزندان و عقل. تفسیرهای ارسطویی او همچنین بر جنبش بعدی Averroist و نوشته های توماس آکویناس تأثیر گذاشت.